Tevergeefs verwacht...

by sita
(urk)

De hoop stierf na het blij verwachten:
geen kloppend hartje van mijn kind;
geen toekomstplannen in gedachten;
geen navelstreng die ons verbindt.

En tóch nog steeds weer dagen tellen,
totdat de vrucht zou zijn volgroeid...
En zachtjes steeds je naam weer spellen,
alsof je niet bent weggevloeid...

Heer, wilt U deze leegte vullen.
Laat blijken Uw aanwezigheid.
Wil ons met liefde en zorg omhullen.
Wees dicht bij ons in deze strijd.