Ons mooie kindje van maar 9 weken

by Leonore
(Nederland)

Vanmorgen om iets over 10 uur ben ik na 10,5 weken zwangerschap 'bevallen' van mijn kleine kindje.

3 dagen geleden hoorden we tijdens de echo dat het hartje niet meer klopte maar zagen we dat het kindje wel in tact was.

De 'bevalling' vond plaats in de winkel nota bene, want ik was een jasje aan het zoeken voor mijn zoontje. Maar daar kwam ik pas later achter.

Hoe het ging:

Sinds gisteravond had ik wel wat lichte menstruatiepijn en vanaf vanmorgen een beetje donker bloedverlies (net als aan het eind van de menstruatie). Dus ik dacht: dat kan nog wel.

Maar toen ik door die winkel liep kwam er ineens iets uit met een plens vocht. Ik dacht dat het een bloedstolsel was.

Ik belde mijn vriend om mezelf te overtuigen dat ik naar huis moest gaan. Er lag immers een prop in mijn maandverband en nu leek 'het' te gaan beginnen.

Naar huis

Maar ik had ook mijn zinnen gezet op die jas. Dus zei ik enigszins teleurgesteld: 'ik moet nu naar huis he' Ja zei hij, je moet nu naar huis.

Dus ik weer terug naar de auto, parkeerkaartje in de automaat gestopt voor iemand anders, Luuk in de auto, kleed onder mijn kont (ik had geen idee of ik doorgelekt was, want je gaat niet in de stad ondersteboven je kruis controleren) en proberen om er niet op te gaan zitten, omdat ik ook niet zeker wist wat het was.

Thuis kwam mijn vriend al gauw helpen om Luuk uit de auto te halen. Hij ging hem fruit geven en ik ging naar boven, kijken wat het was.

De prop blijkt het vruchtzakje

Het bleef maar komen, dus ik wilde met een vergiet op de wc gaan zitten. Die dus eerst
schoongemaakt, voor het idee, vergiet erin en toen gaan zitten.

En ondertussen de 'prop' uit mijn maandverband in een bakje gedaan. En toen zag ik dat het het vruchtzakje was, met heel helder water erin en daarin gewoon een klein kindje!

Alles erop en eraan! Oogjes, armpjes, beentjes, ruggegraat, zelfs vingertjes, een neusje en oortjes! En een navelstrengetje. Helemaal in tact. en hooguit 2 cm groot.

De vergiet was dus al niet meer nodig, het bloeden nam direct ook af. Ik heb nauwelijks bloed verloren en helemaal geen pijn gehad, behalve die lichte menstruatiekrampjes.

Een uniek kindje

Ik heb de verloskundige gebeld en die kwam meteen. Ze had dit nog nooit gezien, zo vroeg, want het kindje is maar 9 weken.

Ze wist ook niet of het koud moet liggen, of in water en hoe lang het zo mooi blijft. Ze was dus compleet verrast door hoe mooi het is, en de manier waarop! Zonder pijn, gewoon floep... daar is hij.

Ik ben verdrietig, maar trots

Hoe verdrietig ik ook ben, want geloof me dat ben ik, ik ben ook zó blij! En trots!

Dit is ons kindje. Het liefst vertel ik iedereen dat ik bevallen ben. En laat ik de foto's zien!

Ik weet alleen niet of dat ook kan. Maar zo voelt
het voor mij wel. Het is niet naar om te zien vind ik. Als je een kleurenfoto bekijkt van een 9 weken oude foetus, dan zie je wat ik bedoel.

Ik voel me, hoe gek ook, echt een heel bevoorrecht en gelukkig mens.

Ik ben heel rustig, ga nu een boterham eten, hier naast mijn kindje. En ons zoontje heeft niks gemerkt, en hebben we daarna gewoon lekker in bed gelegd. Hij ligt heerlijk te slapen. Ik had alles verwacht maar dit gehoopt.