Miskraam

by anoniem
(Nederland)

De hoop stierf na het blij verwachten:
geen kloppend hartje van mijn kind;
geen toekomstplannen in gedachten;
geen navelstreng die ons verbindt.

En tóch nog steeds weer dagen tellen,
totdat de vrucht zou zijn volgroeid…
En zachtjes steeds je naam weer spellen,
alsof je niet bent weggevloeid…

(Dit is een gedeelte van een gedicht geschreven door Jelly Verwaal)